Van Zuid terug naar Noord

Vrijdag 11 maart 2011. Vandaag de wekker om 8 uur, want we hebben tijd zat. Rustig ontbeten en daarna de koffers ingepakt. Eerst gekeken wat we niet meer nodig hadden. Bijna alle hotels doen aan afvalscheiding. De een meer dan de ander, maar over het algemeen willen ze graag dat je papier, plastic en glas apart houdt of al in een aparte container gooit. Ook met het wassen van de handdoeken vragen ze of je eventueel 2 dagen wilt gebruiken. Ik ben benieuwd wat de koffers wegen. Rond 10 over half 10 sleutel ingeleverd en daarna aangereden naar Blenheim Airport. Onderweg hebben we een groot gedeelte langs het treinspoor gereden. De spoorrails duikt van de ene naar de andere kant en soms verdwijnt ie in een berg. We hebben ook een trein gezien. Hier in dit gebied heb je heel veel glooiende bergen die begroeit zijn met gras en soms wat bomen. De kustweg van Kaikoura naar Blenheim is ook erg mooi. Vooral als het zonnetje op het water schijnt, krijg je mooie schitteringen (die helaas lastig op de foto te zetten zijn). De weg tussen de bergen lijkt soms wel eens een racecircuit, bochtje naar links, bochtje naar rechts enz. Wel erg gaaf om te rijden. Blenheim is een grotere plaats hier. Veel eetgelegenheden, benzinepompen en slaapgelegenheden. We wilden eerst gaan kijken bij een museum over de luchtvaart, maar het duurde al even voor we er waren en we wisten niet hoe ver het was naar het vliegveld, dus zijn we omgedraaid. We moesten ook nog onze bus voltanken, dus dat zijn we eerst gaan doen. In Christchurch werd je gewaarschuwd wat de laatste benzinepomp was waar je kon tanken voor je bij het vliegveld was. Hier niet. Maar dan rijd je gewoon 5 kilometer terug, geen probleem. Blenheim Airport is een schattig klein vliegveldje met een wachtruimte waar alle autoverhuurders zitten en waar je kunt inchecken. Verder hebben ze ook kleine vliegtuigen. Rond half 1 waren we onze koffers kwijt ( eentje woog 25 kilo en de andere 26 kilo). Dus hebben we wat spullen eruit moeten halen en in een andere tas moeten stoppen. Nu is het wachten tot half 3 tot we lopend via buiten naar het vliegtuig kunnen. We hebben echt een klein vliegtuigje: rij stoelen – gangpad – rij stoelen. Er kunnen, denk ik, 20 personen meevliegen. Opstijgen, even boven het water vliegen (cook street) en dan weer landen. Het waaide behoorlijk, dus het vliegtuig ging aardig heen en weer…. Verder erg gaaf.Perry zat aan de kant waar je de Marlbourough Sounds kon zien (dat zijn de fjorden aan de bovenkant van het zuidereiland waar je met de ferry doorheen vaart). Daarna de koffers oppikken en naar buiten om een taxi te nemen om naar de binnenstad te rijden naar hetzelfde hotel in Wellington waar we al eerder waren geweest. Bij het hotel stonden we niet op de lijst….Gelukkig hadden ze toch nog een kamer voor ons. Daarna even naar de supermarkt om inkopen te doen voor de treinreis van morgen waarbij we 12 uur onderweg zijn. De taxi voor morgenochtend 6.30 uur is al besteld. Rond half 6 gegeten in het restaurant (gerechten waren al bekend). Straks even alles klaar leggen voor morgenvroeg zodat we meteen kunnen vertrekken.