Doubtful Sound

Zondag 27 februari 2011. Vandaag een kort tripje voor de boeg van Te Anau naar Manupouri voor onze tocht naar de Doubtful Sound (23,6 kilometer). Eerst zijn we nog langs een dierenparkje geweest waar een aantal vogels zaten. We hebben de Takahe gezien (gekleurde vogel die op Kapiti Island gewoon los loopt in het wild), de Kea (slimme vogel, die van alles sloopt en weghaalt als je niet op let) en nog wat meer dieren waarvan ik de naam even niet weet. Daarna zijn we doorgereden naar de werf van Manapouri om alvast in te checken (we waren er al vroeg). Daar hebben we lekker buiten gezeten (maar ook last gehad van de sandflies), ons lunchpakketje gegeten en geklets met een Nederlandse jongen. Rond kwart over 12 mochten we opstappen op de Fjordlander 2 om eerst een tochtje van een klein uurtje te maken over het meer van Manapouri. Bij het infocentrum werden we opgepikt door 2 touringcars. (we waren met 68 mensen). Hierna volgde een tochtje van 21 kilometer over een weg die $2 per cm heeft gekost. Dit is de duurste weg van Nieuw Zeeland. Het hoogste punt van deze weg lag op 678 meter als ik me niet vergis. Je hebt dan ook een prachtig uitzicht over de Doubtful Sound. Op het eindpunt van de weg lag de werf waar ook ons schip lag te wachten. Na allemaal verzameld te hebben in de grote ruimte van het schip, werden de huishoudelijke mededelingen verteld. Daarna werd je naar de hut gebracht waar je je bagage kwijt kon. Wij sliepen in hut nummer 1. Vervolgens weer terug naar de grote ruimte. Je kon daar ook elk moment koffie en thee pakken. Als eerste kregen we een lekkere muffin. Tijdens de vaartocht werd er van alles verteld over wat je allemaal zag. Heel interessant. Het is grappig, maar hoe langer je hier bent, hoe makkelijker je de mensen verstaat als ze dingen aan het uitleggen zijn. Er zijn nog genoeg woorden waar je de betekenis niet van kent, maar door het verhaal erom heen, kun je het aardig volgen. Ook het praten gaat steeds vlotter. De Doubtful Sound bestaat uit allemaal (hele hoge) fjorden, die begroeit zijn met bomen en struiken, in het water. Als je ertussen door vaart, voel je je heel erg klein. Op het dek waaide je bijna uit je schoenen. Dat was ook heel apart. We zijn langs een zeehondenkolonie gekomen, vlakbij de Tasman Zee. Het water was vandaag erg kalm. Soms gebeurt het dat ze niet eens bij de zeehondenkolonie kunnen komen, omdat het water te ruig is. Ook zijn we op zoek geweest naar de kleine blauwe pinguïn, maar die was helaas niet thuis. Misschien zien we die wel als we naar Dunedin gaan. Op een gegeven moment zijn we een zeearm ingevaren. Daar kregen we eerst een bord soep en daarna kon je kiezen uit een aantal activiteiten; zwemmen, kayakken of met een gids in een bootje. Wij hebben voor het laatste gekozen. Het was best koud om te zwemmen (er zijn toch mensen die dat gedaan hebben). Wij hebben trouwens droog, bewolkt weer gehad met af en toe een zonnetje. Dus dat was erg fijn. In het Fjordengebied valt ieder jaar 7 tot 16 meter water……. Tijdens het boottochtje heeft Perry heel veel last gehad van de sandfly (ikke niet). Dit zijn hele kleine zwarte vliegjes waarvan je niet altijd merkt dat ze je bijten. Dat is nog niet het ergst, maar die jeuk die er van hebt….. niet grappig. We hebben een zeehond gezien die aan het vissen was en daarna heel nieuwsgierig vlakbij de boot kwam kijken. Tijdens de vaartocht raak je met verschillende mensen aan de praat. We hebben mensen uit Zwitserland, Australië, Verenigde Staten en Nederland ontmoeten. Het is zo ie zo wel leuk om te zien waar de mensen overal vandaan komen tijdens de vakantie. We hebben ook al mensen gesproken uit Engeland, Duitsland. Tijdens het avondeten zaten we met 5 mensen aan tafel. Erg gezellig. We hadden een heerlijk, uitgebreid buffet met salades, aardappelgerechten, vlees, vis, lam ed. En daarna natuurlijk de toetjes: pavlova (Nieuw Zeelands toetje), chocolate mudcake, cheesecake, vers fruit, warm fruit, slagroom, heel uitgebreid. Na het eten was er nog een powerpointpresentatie over de flora en fauna van het Fjordengebied. Erg interessant, maar ook heel herkenbaar, omdat we natuurlijk al een aantal dieren in levende lijve hebben gezien. Nu hebben we ook de juiste vogelgeluiden bij de juiste vogels gehoord. En dan blijkt dat je sommige geluiden gehoord hebt, zonder te weten welke vogel het was. Om half 11 sloot de bar en was het tijd om naar bed te gaan. We hebben nog even buiten op het dek gestaan, maar we hebben helaas geen sterren gezien omdat het te bewolkt was. Op Kapiti Island hebben we wel naar de sterren kunnen kijken en daar is het dan ook nog echt donker. Heel gaaf.