Een prachtige route over The Forgotten Highway om van de westkust naar het midden van Nieuw Zeeland te komen.
Weerbericht voor donderdag 22 maart: Regen en 20 graden. Gisteravond hadden we de koffer en de rest van de spullen zo ver als mogelijk ingepakt. Rond half 9 ontbeten en daarna uitgecheckt. Vervolgens nog even naar het cadeauwinkeltje omdat we gister zo’n leuke dingen hadden gezien. Onderweg nog een foto gemaakt van een legopoppetjeshoofden brievenbus (nu was het wel gelukt).
Rond 10 uur op pad richting onze nieuwe slaapplek in Ohakune. We hebben het eerste stuk weer door New Plymouth gereden om daarna de afslag te nemen in Stratford. Tijdens het rijden hebben we veel regen gehad. Dus Mt Taranaki was helemaal niet te zien vanochtend. Eind van de ochtend klaarde het weer op en begon zelfs af en toe de zon te schijnen.
We hebben vandaag The Forgotten Highway genomen die 151 kilometer lang is. Deze weg ligt tussen de grote plaatsen Stratford en Taumaruinui. In Stratfprd kon je met een wagentje over de rails heen, maar omdat het zo hard regende hebben we dat niet gedaan.
Onderweg hele mooie uitzichten gehad. Weer hele andere soort bergen. Veel verschillende kleuren groen. Ook deze weg is bochtig en gaat van boven naar beneden en van links naar rechts. Tijdens de route ga je over 4 bergruggen heen die een eigen naam en uitzicht hebben.
Ook veel one lane bridges (eenbaansbruggen) waar je wel of geen voorrang moet verlenen. Op dit stuk asfaltweg is maar 15 kilometer onverhard (gravel en een soort van zand/klei ondergrond).
Onderweg op bijna de helft van de route heb je een plaatsje wat zich uitgeroepen heeft tot een republiek binnen Nieuw Zeeland. Hier hebben we op het terras van het hotel geluncht.
Nog even de straat heen en weer gewandeld en toen weer verder gereden. Tijdens de route ga je ook door een tunnel waar maar 1 auto doorheen past. Dus dat is ook even wachten op elkaar. Ook weer veel koeien en schapen gezien (op een boerderij stonden er enorm veel bij elkaar, zoveel heb ik er nog nooit gezien). Ook zat er een geit ergens verstopt op een van de berghellingen waar je langs rijdt.
Rond half 5 waren we in Ohakune waar we kennis hebben gemaakt met onze gastheer en gastvrouw Alan en Susie. Nadat we onze spullen naar binnen hadden gebracht, had Susie voor ons koffie en thee met iets lekkers gemaakt. Alan had ons een paar restaurants aangeraden waar we konden gaan eten. Tegen zessen zijn we met de auto gaan kijken waar de restaurants lagen en hoe ze eruit zagen. We zijn langs o.a. de Italiaan, de Thai en nog twee andere restaurants gekomen. Uiteindelijk hadden we voor de Thai gekozen (een keer iets anders is ook wel lekker). We hadden een voorgerecht voor 2 met kleine loempia’s, garnaal in een jasje, kipspies met marinade en spareribjes. Was erg lekker. Als hoofdgerecht hadden we allebei een andere curry. Ik een gele met kip en groenten en Perry een rode met vlees en groenten. En kiwi hot dat wil zeggen gewoon mild gekruid en niet spicy zoals de Thai het zelf eet. Toen we weer terug waren, hebben we in de gezamenlijke woonkamer gezeten; tv gekeken, gepuzzeld, de blog bij gewerkt. Morgenvroeg gaan we kijken of de Mt Tongariro kunnen zien en dan rijden we er even naartoe (moet het wel onbewolkt/droog zijn).
We hebben vandaag 293 kilometer gereden.